در روز غیر جمعه بیا جمعه نیستم

من آشنای غربت و رنجت نبودم و

تنها برای آمدنت هی گریستم

درکت نمیکنم غم دوری و هجر چیست

چون عمر طی نمودم و بی غصه زیستم

گفتم بیا که یاریتان میکنم ولی

“مردش نبوده ام سر حرفم بایستم”

صد بار آمدی و من اما نیامدم

من جز برای آمدنت ، وقفه چیستم ؟

برنامه های جمعه خود را که ریختم

شرمنده جایتان نشده بین لیستم

یک خواهش از شما که برای ظهورتان

در روز غیر جمعه بیا ، جمعه نیستم

((حمید رضا محسنات))

عصر یک جمعه دلگیر

عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم

که چرا عشق به انسان نرسیده است؟

چرا آب به گلدان نرسیده است؟

چرا لحظه ی باران نرسیده است؟

و هر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است.

بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید، بنویسد:

 که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گم

گشته به کنعان نرسیده است؟

چرا کلبه ی احزان به گلستان نرسیده است؟

دل عشق ترک خورد، گل زخم نمک خورد،

زمین مُرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمین مرد، زمین مُرد.

خداوند گواه است، دلم چشم به راه است، و در حسرت یک پلک نگاه است؛ ولی حیف نصیبم فقط آه است

و همین آه خدایا برسد کاش به جایی؛

برسد کاش صدایم به صدایی...

 

اگر مومن اگر کافر به دنبال تو می گردم

تمام خاک را گشتم به دنبال صدای تو
ببین باقی است روی لحظه هایم جای پای تو
اگر مؤمن اگر کافر به دنبال تو می گردم
چرا دست از سر من بر نمی دارد هوای تو
صدایم از تو خواهد بود اگر برگردی ای موعود
پر از داغ شقایق هاست آوازم برای تو
تو را من با تمام انتظارم جستجو کردم
کدامین جاده امشب می گذارد سر به پای تو؟
نشان خانه ات را از تمام شهر پرسیدم
مگر آن سو تر است از این تمدن روستای تو؟

در کانال حدیث وصل عضو شوید : @hadisevasl